Μαργαρίτα Μαγιοπούλα...

Μαργαρίτα Μαγιοπούλα - Μίκης Θεοδωράκης

Ετσι μιλώ για Σένα και για Μένα...

 

Eπειδή σ΄αγαπώ και στην αγαπη ξέρω 

Να μπαίνω σαν Πανσέληνος

Από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες στ' αχανή σεντόνια

Να μαδάω γιασεμιά- κι έχω τη δύναμη

Αποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω

Μεσ' από φεγγερά περάσματα και κρυφές της θάλασσας στοές

Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε... 

Έτσι μιλώ για σένα και για μένα...επειδή σ'Αγαπω και σ' ΑΓΑΠΩ!!
.........
"Ας παραμείνουν, όσα ζήσαμε μοναδικά, κι ας μη χρειαστεί να γευτεί κάποιος άλλος την επώδυνη ευλογία μιας τέτοιας αγάπη, που φέρνει μαζί της και τέτοιο πόνο"
 
Ακους;
.........
Στον παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί.
Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα
Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή
Έχω ρίξει μες στ’ άπατα μιαν ηχώ
Να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ
Να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό
Και μισή να σε κλαίω μες στον Παράδεισο.


Μα όσες φορές κι αν το διαβάσω όσες φορές κι αν το ακούσω, πάντα θα ειναι σα την πρώτη φορά...πάντα!!