27 Δεκεμβρίου 2010

Aν η ψυχή είχε φωνή...


Μια φυλακή σε προσμένει όταν φοβάσαι
αυτό ψυχή μου να θυμάσαι.
Μια Κυριακή που πεθαίνει μην τη λυπάσαι
αν αγαπάς ο ίδιος θα' σαι.
Παίζει ο πόνος τα βράδια με την καρδιά σου
...κυνηγάει τα δάκρυά σου
κι όταν στο δρόμο σου θα 'βρεις παλιά φιλιά σου
βάλτα στην αγκαλιά σου.

Αν η ψυχή είχε φωνή
και μπορούσε να μιλάει
κάνε πιο κει θα 'χε πει
στο κορμί που την χαλάει.
Αν η ψυχή είχε πιει
και μπορούσε να γελάει
κάνει πιο κει θα 'χε πει
στο κορμί που την ξεχνάει.

Χειμώνας σε περιμένει όταν αργήσεις
αυτή την άνοιξη να ζήσεις
κι όταν η αγάπη πεθαίνει να μη δακρύσεις
πόθους ξανά θ' αναστήσεις.