Πόσες σ'έχω αγαπήσει φορές

Πόσες σ΄έχω αγαπήσει φορές χωρίς καν να σε δω κι
ίσως δίχως να σε θυμάμαι,

δίχως νύξη καμιά της ματιάς σου, χωρίς να σε βλέπω,
κενταύρα,

σε τόπους αντίξοους,σε καυτά μεσημέρια:

ήταν το 'αρωμα απ'το στάρι που τόσο αγαπάω.

Ίσως σ'είδα ή πως πέρασες νόμισα υψώνοντας ένα ποτήρι,
κάτω απ'το φώς, της σελήνης τον Ιούνη,
ή ίσως ήσουν η μέση εκείνης της κιθάρας,
που στα σκότη την έκρουξα και ήχησε σαν τ'απροσμέ-
τρητο πέλαγο.

Σ΄αγαπούσα χωρίς να το ξέρω και γύρευα τη θύμηση σου.

Στ΄άδεια σπίτια έχω μπει με τη λάμπα για να κλέψω

τη ζωγραφιά σου.

Μα ήξερα πια πως ήσουνα..Ξάφνου

καθώς βάδιζες δίπλα μου σ΄άγγιξα

κι η ζωή μου σταμάτησε:

μπρος στα μάτια μου στεκόσουν,ρήγισα,

και βασιλεύεις...

Σαν πυρά μές στα δάση η φωτιά είν'το ριγάτο σου.

Pablo Neruda